Meike Ter Braak

Waar mijn omgeving over het algemeen gruwelde van het idee om 5 dagen en nachten helemaal alleen zijn in de natuur, afgesloten te zijn van de buitenwereld en niets te eten te hebben werd bij mij in de maanden voorafgaand aan de quest het verlangen alleen maar groter. Er kwam een soort rust over me.

Het vooruitzicht om in volstrekte afzondering met alleen de natuur als spiegel van mijn gedachten te zijn lonkte mij meer en meer.

Het schrijven van mijn motivatiebrief, de medicine walk en de zweethut-sessie  in Dreumel waren een perfecte voorbereiding voor hetgeen ons te wachten stond in Portugal. Ik ben dan ook van mening dat mijn quest al begonnen was op het moment dat ik Geert belde om me aan te melden. Het is veel meer dan de tien dagen die je daadwerkelijk weg bent. Het is een proces. Een diep transformerend en helend proces dat nog lang zijn nawerking zal hebben.

Mensen vragen natuurlijk vaak ‘hoe was het? en wat heeft het je nou eigenlijk opgeleverd?’.

Eigenlijk is dat een veel te aardse vraag waar maar moeilijk een bevredigend antwoord op te geven is. Bevredigend bedoel ik dan met name voor degenen die de vraag stellen. Want nee, het was helemaal niet eenzaam. Absoluut geen opgave om 5 dagen niets te eten. Niet eng om alleen onder de sterrenhemel te slapen. Totaal niet moeilijk om geen contact met de buitenwereld te hebben. En nee, verveeld heb ik me al helemaal niet.

Ik ben 5 dagen lang in de hartverwarmende aanwezigheid en stilte van de natuur geweest. Ik heb me diep dankbaar gevoeld voor het leven, de onvoorwaardelijkheid van de liefde in alles wat leeft en de overvloed aan stilte. Ik heb de humor, wijsheid en eenvoud van de natuur ervaren. De intimiteit gevoeld van bomen, bloemen en insecten. Me her-innerd dat wij in essentie spirituele wezens zijn die in dit leven een menselijke ervaring hebben. Hardop gelachen om de volhardendheid van mijn gedachten, uitbundig  gedanst in het maanlicht en vol overgave gezongen in de zon. Tranen van verdriet en geluk gehuild en mijn ziel mogen onderdompelen in de overvloed van het bestaan.

Ik heb me zo ontzettend ‘oer’ gevoeld: zó krachtig en vol levensenergie. En dat gevoel gaat geloof ik nooit meer weg.

‘Dus ja, ik denk wel dat het me wat heeft opgeleverd’ antwoord ik meestal een beetje lacherig. En zij die de liefde kennen weten dat een totale understatement is

De toewijding van Geert -die vanuit het base camp over ons ‘waakte’  was fantastisch en zeer helpend om helemaal in het proces te kunnen zakken. Het dagelijkse  geluid van zijn drum en fluit bij het lopen van de waterronde zorgde voor een gevoel van verbondenheid met de aardse realiteit. Ook tijdens de voorbereidingen was de begeleiding van Geert uiterst professioneel en ondersteunend. Tijdens de gesprekken en ceremonies wist hij precies de juiste bagage mee te geven en waardevolle interventies te doen die mijn quest (en de ‘rijpingsperiode’ achteraf) echt hebben verrijkt. Geert spreekt de taal van de natuur, neemt daarbij nooit een blad voor de mond en daagt je uit je eigen grenzen op te zoeken.

Dus voor wie ook vanuit zijn of haar hart voelt dat de tijd rijp is: ik kan alleen maar zeggen GA! Wees gul en gun jezelf dit. Het is het mooiste cadeau wat je jezelf kunt geven.