Peter Bakker

“Het heilige geloof in groei, kunnen we daarin veranderen?”

We zijn in ons economisch model verslaafd geraakt aan de hypnose van eeuwigdurende groei. ‘Onze economen zijn groeieconomen,’ stelt Jan Terlouw, ‘ze zijn gewend om alles op te lossen met groei. Dit is het standaardmedicijn bij tegenslag of crisis. Maar je kunt in een eindig systeem niet blijven groeien, althans niet op materieel gebied’. De grootste zorg van Kees van der Graaf (68, voormalig lid RvB Unilever, oprichter stichting FSHD) sluit hier op aan: ‘investeerders zijn er alleen maar op uit om veel meer geld te maken. Geld is in plaats van een ruilmiddel een doel op zich geworden. Private equity heeft ook een kwalijke rol in dit spel, dat we gewoon zijn gaan vinden.’

Zowel Feike Sijbesma als Peter Bakker hebben in hun rol als (voormalig) CEO van een multinational te maken gehad met dergelijke activistische aandeelhouders; hedge funds. Voor Peter Bakker was die confrontatie mede een reden zijn functie vaarwel te zeggen: ‘Die hedge funds interesseert het helemaal niets of je met lange-termijndingen als duurzaamheid bezig bent. Je moet maar één ding doen en dat is vandaag die aandelenkoers omhoog krijgen. Dus zelfs als je CEO bent bij een groot bedrijf, waar je behoorlijke impact kunt hebben, dan nog zit je gevangen in het systeem, het systeem van het kapitalisme. It could not care F what you do. Just make money. Na 10 jaar had ik er goed inzicht in, maar dacht ik: het is nu wel tijd dat we serieus gaan worden.’ Aldus Peter Bakker.